Dijete mojih kumova je zbog crvenog otoka očnih vjeđa, zatvorenog oka i nemogućnosti otvaranja istog (bilo je slijepo) bilo podvrgnuto operaciju dekompresije orbite. Sada je sve u redu ali im je rečeno da će zbog nekih problema sa suznim aparatom morati i na operaciju koja se zove endoskopska intranazalna dakriocistorinostomija. O čemu se zapravo radi?
Endoskopska intranazalna dakriocistorinostomija je operacijski zahvat koji se provodi onda kada postojiu opstrukcija suznog kanala. Tose dijagnosticira dakriocistogramom nakon aplikacije kontrasta. Oftalmolog dilatira (širi) suzni kanal, te prolazi kroz njega sa fleksibilnim fiberoptičkim svjetlom,tako da otorinolaringolog/endoskopski kirurg može identificirati svjetlo na lateralnom (bočnom) nosnom zidu. Bušilicom ili laserom odstrani se kost iznad regije celula (mikro šupljine) tzv. agera nasi ili u području suzne kosti. Treba identificirati suznu vrećicu, te odstraniti njen medijalni (središniji) dio uz postupak koji se zove marsupijalizacija. Uspješnost operacije je slična kao i kod operacije koja se provodi vanjskim rtezom, tj tzv. vanjskim pristupom, ali bez same vanjskeincizije, tj. kirurškog reza. Dekompresijaorbite se provodi kada postoje indikacije za endoskopsku dekompresiju orbite, koje uključuju optičku neuropatiju iegzoftalmus (ispupčeno ili izbuljeno oko) kod tzv. distiroidne orbitopatije. Ova operacija podrazumijeva odstranjivanje etmoidalnih celula, nakon čega seodstranjuje tanka koštana barijera koja se zove lamina papiracea, koja predstavlja granično područje između stijenke orbite (proctor gdje se nalazi očnajabučica) i tzv. etmoidnih sinusa. Tzv. medijalni dio dna orbite se također može odstraniti, ali ne lateralno od infraorbitalnog živca. Nakon što se ogoli tzvperiorbita, omogućuje se prolaps (prolaz ili oslobađanje prolaza) orbitalnog masnog tkiva u šupljinu etmoidalnih sinusa.
